*τα δέντρα στην Τριών Ναυάρχων είναι νερατζιές κι
όχι μανταρινιές. για "ωραιοποίηση" της γραφής επέλεξα τις μανταρινιές.
Αρκετά ταραγμένη η διάθεσης και η σκέψης
σήμερα που αποφάσισα το απόγευμα να βγω μια βόλτα, να περπατήσω λιγάκι στην
πόλη, να πιω έναν καφέ ή μια γλυκιά σοκολάτα, που θα ήταν και θα είναι πιο
ευχάριστη μάλλον, και να καθίσω σ’ ένα παγκάκι, ήρεμος, ήσυχος, μόνος και να
απολαύσω αυτά τα λίγα και απλά.
Φόρεσα μια φόρμα, ένα ζακετάκι από πάνω,
κατέβηκα απ’ το σπίτι, και με το μυαλό να αναζητεί την πορεία που θα
ακολουθούσα. Στη γωνία βρίσκεται, μια καφετέρια να την πω, που μπορείς να
πάρεις έναν καφέ ή οτιδήποτε άλλο με μόνο 1 ευρώ. «Μια σοκολάτα, μη βάλεις πάγο
μέσα.» «Έγινε.». Περπάτησα λιγάκι κατά μήκους της Κορίνθου, όχι και πολύ, κι
έφτασα στην Τριών Ναυάρχων.
Η Τριών Ναυάρχων είναι μια οδός, όπου
ξεκινά απ’ το κάτω μέρος των Υψηλών Αλωνίων και καταλήγει, ουσιαστικά στην
Αγίου Ανδρέου, μέχρι και κάτω τη θάλασσα. Δεν μπορείς να την χαρακτηρίσεις
πεζόδρομο, ίσως ένα πάρκο κατά μήκους είναι περισσότερο. Καφετέριες, καφενεία,
πιτσαρίες, τσιπουράδικα, ταβέρνες, ένα ίντερνετ καφέ πιο κάτω, μια τράπεζα,
κάνα δυο οπωροπωλεία, όπως και γυροπιτάδικα, ακόμη κι ένα Γυμνάσιο και ένας
παιδικός σταθμός πάνω – πάνω. Ενώ στην μέση της οδού υπάρχουν παγκάκια και
πολλά δέντρα. Μανταρινιές σ’ όλη την οδό.
Προς τα κάτω να πάω ή προς τα πάνω; Προς
τα πάνω, θα ‘ναι πιο ωραία… το γιατί δεν το ήξερα και τώρα που το σκέφτομαι
δεν υπήρχε γιατί, απλώς η επιθυμία έδωσε έναν λόγο, ώστε να πιστέψω πως πήρα τη
σωστή απόφαση σ’ ένα δίλλημα. Πολλές φορές οι άνθρωποι βάζουμε διλλήματα σε
πράγματα που ουσιαστικά δεν καταλήγουν πουθενά… Τέλος πάντων, όπως και να ‘χε
πήρα τη σωστή απόφαση!
Με το ρόφημα ανά χείρας κατευθυνόμουν
προς τα Ψηλά Αλώνια. Κόσμο πολύ δεν είχε, κι ούτε έχει ποτέ εδώ. Έχει λίγο
κίνηση όμως. Αυτό το σημείο της Πάτρας αποτελεί ένα ήρεμο οικογενειακό μέρος,
δίχως την συνηθισμένη βαβούρα της πόλεως. Κοιτούσα τα παγκάκια, περπατώντας,
για να επιλέξω που να καθίσω. Τελικά διάλεξα ένα σχεδόν δίπλα στα σκαλιά που
ανεβάζουν στην άνω πόλη μέσω των Υψηλών Αλωνίων.
Δεν επιλέγει κανείς εύκολα να καθίσει εδώ
κάτω, όταν δίπλα ανεβαίνοντας τα σκαλιά θα βρεθείς να έχεις «πιάτο» σχεδόν όλη
την Πάτρα και μια πανοραμική θέα της θάλασσας. Είναι πολυσύχναστα όμως, εκεί
πάνω. Με μια παρέα καμιά άλλη φορά καλά θα είναι…
Στα δεξιά μου όπως καθόμουν, πάνω σε μια
μικρή πλατεία είναι κάτι τραπεζάκια από την δίπλα καφετέρια (απ’ τη μια μεριά)
και από μια ταβέρνα (απ’ την άλλη). Σ’ ένα τραπεζάκι καθόντουσαν τέσσερις
ηλικιωμένοι. Κύριο θέμα συζήτησης, βέβαια, η πολιτική. Μια γυναίκα απ’ την
καφετέρια μάλλον, είχε πάρει μια σκούπα κι ένα φαράσι και σκούπιζε πάνω στην
πλατεία, αφού πρώτα είχε δώσει το ποδηλατάκι, πιθανώς γιος της, σ’ ένα παιδάκι
το οποίο άρχισε να κόβει βόλτες εδώ γύρω, δίχως να απομακρυνθεί καθόλου, ούτε
μια φορά.
Οι μανταρινιές έχουν ανθίσει τέτοιο
καιρό. Ο τόπος μοσχοβολά, ο καιρός ανοιξιάτικος, ελάχιστοι περνούν από εδώ,
δίπλα παρατηρώ τα κτίρια δεν ξεπερνούν τους δυο ορόφους κι έτσι δεν κρύβουν τον
ουρανό, επέλεξα το κατάλληλο σημείο να ηρεμήσω…
Το νεαρό παιδάκι έφερνε βόλτες γύρω –
γύρω. Θυμήθηκα όταν ήμουν και εγώ στην ηλικία του. Τέτοιες διαδρομές, Θεέ μου,
δεν έχω ξανακάνει από τότε! Το ποδήλατο κι η πλατεία ήταν τα μόνα μέσα που με
ταξίδευαν σε μέρη, που δυστυχώς, έχω αρχίσει να ξεχνώ, κι η ευτυχία, ω, αυτή η
ευτυχία, ήταν απερίγραπτος! Τι τυχερό είσαι σκεφτόμουν όσο το έβλεπα, μακάρι να
σου μείνουν αξέχαστες αυτές οι στιγμές…
Που και που, πλησίαζε τους γέρους στο
τραπεζάκι, σταματούσε για λίγο κι έπειτα συνέχιζε. Σε μια στιγμή ανέφεραν στο
τραπέζι για έναν σεισμό που έγινε το μεσημέρι. Εγώ ήδη έχω συνηθίσει που ούτε
και θα έπαιρνα χαμπάρι ότι έγινε, αν δεν τ’ άκουγα αυτό.
«Κι εγώ τον
κατάλαβα.» είπε το παιδάκι που εκείνη την ώρα ήταν κοντά.
«Φοβήθηκες;» τον
ρώτησε ένας παππούς, «φοβήθηκες, Βαγγέλη;»
«Σε κούνησε εσένα;»
τον ρωτούσε ένας άλλος απ’ την παρέα, ενώ η χαρά ήταν διάχυτη ανάμεσα τους που
ασχολούνταν με το μικρό και την αθωότητα που προσφέρουν αυτά τα χρόνια…
«Η μαμά τρόμαξε…;
Ποιος τρόμαξε…;»
Ο μικρός Βαγγέλης τους κοιτούσε. Για χαζό
με περνάνε, θα σκέφτηκε πιθανώς. Δεν είχαν άλλο ενδιαφέρον οι παππούδες τώρα,
δεν απάντησε τίποτε. Μια σοβαρή κουβέντα πήγε να τους κάνει, κι αυτοί τον
κορόιδευαν! Έτσι, σαν κύριος, δίχως να βγάλει λέξη, πήρε το ποδήλατο του και
συνέχισε την ανέμελη βόλτα του…
Στα αριστερά μου όπως καθόμουν είναι μια
μικρή παιδική χαρά, με μια τσουλήθρα, κούνιες, και όλα αυτά που μπορεί να έχει
μια παιδική χαρά. Μετά από λίγο φάνηκαν δυο παιδιά, μεγαλύτερα από τον μικρό
Βαγγέλη. Μαγκάκια πλέον, που μπορούσαν να ξεπορτίζουν στην γειτονιά, δίχως την
άμεση επίβλεψη της μαμάς. Πήγανε στην κούνια. Κι αντί να κάνουνε κανονικά
κούνια όπως γνωρίζει κανείς, τι βαρετό θα σκέφτηκαν, ανακάλυψαν ένα νέο
παιχνίδι. Αν θα μπορούσαν να πηδήσουν μέσα απ’ την κούνια, δίχως να ακουμπήσουν
το κάθισμα. Δεν χρειάστηκε να προσπαθήσουν πολύ, το κατάφεραν αμέσως κι αυτό.
Είχε γίνει κι αυτό το παιχνίδι, βαρετό…
Ο Βαγγέλης είχε αφήσει πλέον το ποδήλατο
και είχε κοκαλώσει στη θέση όπου στεκόταν. Σε μια απόσταση αρκετών βημάτων για
το ίδιο, ήταν δυο παιδιά. Το ενδιαφέρον είχε χτυπήσει κόκκινο! Σιγά – σιγά άρχισε
να πηγαίνει προς τα εκεί για να γνωρίσει αυτή τη μικρή παρέα. Στάθηκε δίπλα σ’
ένα δέντρο κοντά στην κούνια, ακουμπώντας πάνω του το χεράκι του. Τα παιδιά
αντιλήφθηκαν την παρουσία του, αλλά ο μικρός Βαγγέλης ήταν πολύ πιτσιρίκι γι’
αυτά. Αφού αντάλλαξαν κάποιες κουβέντες, τις οποίες δεν άκουσα, ο Βαγγελάκης,
γύρισε κι έφυγε, ατάραχος, προς έκπληξη μου, και δίχως κανένα πρόβλημα γύρισε
στο παιχνίδι του. Τα παιδάκια μετά από λίγο έφυγαν.
Ύστερα, φάνηκε μια μητέρα με την μικρή
της κόρη. Που και που περνούσε μια κοπέλα, ένας παππούς, κάτι μαθητές, η ζωή
συνεχιζόταν και η μέρα περπατούσε κι αυτή προς τη δύση για να δώσει τη θέση της
σιγά – σιγά στη νύχτα. Σηκώθηκα κι εγώ απ’ το παγκάκι, να γυρίσω στο σπίτι.
Στάθηκα για μια στιγμή, κοιτώντας το
δέντρο πίσω απ’ το παγκάκι. Γεμάτο ανθούς. Έκοψα έναν και τον μύρισα. Θα το
πάρω σπίτι, σκέφτηκα. Μια εβδομάδα μετά, ο ανθός της μανταρινιάς, δίχως νερό
και καμιά φροντίδα, μοσχοβολούσε σαν πρώτα. Κι αυτή η μυρωδιά, είμαι σίγουρος,
θα μου θυμίζει πάντοτε, πως η ευτυχία βρίσκεται στα απλά, ακόμη, και σε έναν
ανθό μανταρινιάς!
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Τα ξωτικά - Σωκράτης Μάλαμας
Moναξια μύρισα σήμερα... όχι μανταρινιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη μάτια μου αλλά αυτό έπιασε η ευαίσθητη μυτούλα μου...
Φιλάκια πολλά!
Υ.Γ Κι όμως επιμένω: To νερατζιά είναι πιο "ποιητικό" και πιο εύηχο... ;)
Από που το κατάλαβες..;
ΔιαγραφήΜοναξιά, όχι ακριβώς, μια νοσταλγία της μέρας, διότι η 23η είναι ένας φάρος αλλαγής για εμένα ένα χρόνο μετά...
...
Όσο για το νεράτζι ότι είναι πιο ποιητικό θα πω πως έχεις δίκιο τώρα που το βλέπω από άλλη οπτική γωνία!
...
Μια όμορφη Κυριακή να περάσεις σήμερα Λιακάδα μου!
Φιλιά!
Γλυκό το διηγημά σου, αυτή η πλατεία με το ποδήλατο ένας κόσμος ολόκληρος για τα παιδικά μάτια !!! Και οι σοφοί γέροντες που αντιμετωπίζουν τις παιδικές κουβέντες σαν να ακούν κελαηδίσματα πουλιών κάνοντας ανόητες ερωτήσεις που ούτε ένας ενήλικας δεν θα μπορούσε να απαντήσει , όχι ένα παιδί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο Αντρέα μου
να περνάς καλά :))
Σ' ευχαριστώ Λεβίνα μου!
ΔιαγραφήΜε το που γύρισα σπίτι εκείνη την μέρα, έπιασα ένα χαρτί και ένα στυλό κι άρχισα να γράφω όλα αυτά που είδα στο πάρκο. Δεν έχω προσθέσει τίποτε μέσα στο κείμενο, όλη η ιστορία είναι αυτούσια και πλήρως αληθινή..!
...
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή Λεβίνα μου!
Φιλιά!
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθημερινές εικόνες ηρεμίας αποτυπωμένες με όμορφο τρόπο. Εκεί στην Τριών Ναυάρχων τέτοια εποχή πίναμε ένα καφεδάκι πριν μπούμε στις αίθουσες του ΕΑΠ που είναι εκεί κοντά για την δοκιμασία της εξεταστικής...
Καλό Σαββατοκύριακο!
Αξέχαστες στιγμές, αξέχαστα χρόνια...!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
...
Μια όμορφη Κυριακή εύχομαι να περάσεις!
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πιο ωραίο πράγμα έκανες, το πιο χαλαρωτικό. Να βλέπεις το κόσμο γύρω σου, να τον παρατηρείς!
Το κάνω και εγώ μερικές φορές όταν δεν θέλω να σκεφτώ τίποτα κάθομαι και απλά κοιτάω!
Καλό Σαββατοκύριακο Αντρέα
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά είναι πολύ χαλαρωτικό, να πιάσεις ένα παγκάκι κι απλώς να παρατηρείς τον κόσμο γύρω σου..!
Διαγραφή...
Να περνάς όμορφα Έντι!
Στα Ψηλά Αλώνια την βγάζαμε πολλές φορές με την φοιτητοπαρέα μου. Τι μου θύμησες τώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆτιμε χρόνε που τα σαρώνεις όλα. Όχι όμως και τις αναμνήσεις από τα 4 ίσως καλύτερά μου χρόνια, τα φοιτητικά.
Δεδομένου ότι έμενα Γούναρη και Οθ. Αμαλίας η περιοχή που αναφέρεις είναι κάτι παραπάνω από οικεία.
Είναι σαν δεύτερο σπίτι μου.
Έρωτες, καμάκια, βλέμματα στα Ψηλά Αλώνια, τι να πρωτοθυμηθώ.
Μού ρχεται να βουρκώσω γαμότι μου.
Αι στο κόρακα. Καλά να' μαστε.
Σε χαιρετώ.
Χαίρομαι που σου έφερε το πεζογράφημα μου τόσο όμορφες αναμνήσεις!
ΔιαγραφήΗ Πάτρα είναι τόσο οικεία όταν την ζεις, που δεν μπορείς να την αποχωριστείς εύκολα...
Κάθε σημείο της γεμίζει με αναμνήσεις και επειδή εγώ τώρα ζω τα φοιτητικά χρόνια καταλαβαίνω πως δεν πρόκειται να τα ξεχάσω με τίποτα..!
...
Να περνάς όμορφα!
Μια όμορφη Κυριακή να έχεις!
Ωραιότατη η διήγησή σου Αντρέα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν να την κάναμε τη βόλτα μας στην όμορφη Πάτρα!
Να περνάς πάντα όμορφα..
Σ' ευχαριστώ Μαρία μου..!
Διαγραφή...
Να είσαι καλά!
Μια όμορφη Κυριακή εύχομαι!
καλησπέρα..Πατρα εχω ερθει, αλλα δεν ξερω τις συγκεκριμενες περιοχές που γραφεις , ενιωσα όμως σαν να βρισκόμουν εκεί..
ΑπάντησηΔιαγραφήενοιωσα απο τη μια μια μοναξια και μια νοσταλγια για τα παιδικα σου χρονια σαν να σου λειπουνε σαν κατι να σε απασχολει ...
απο την αλλη ενοιωσα κατι πολυ ομορφο και ρομαντικο σ ολο αυτο.. με τον τροπο που τα εγραψες
μου αρεσε ομως πολυ το διηγημα σου
Και ποιον δεν μας λείπουν τα παιδικά χρόνια..;
Διαγραφήτέτοια ευτυχία σαν μικρό παιδί
δύσκολα βρίσκεις πάλι...
...
χαίρομαι που σου άρεσε πάντως δελφινάκι μου!
...
Μια όμορφη Κυριακή να έχεις!
κι έτσι ηρέμησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ωραίες οι βόλτες εκεί;
έχω έρθει μόνο πολύ λίγες μετρημένες φορές και για λίγες ώρες κάθε φορά. λάχα λάχα δηλαδή.
πρέπει να προγραμματίσω μια πιο σοβαρή επίσκεψη κάποια στιγμή στο μέλλον!!
καλή Κυριακή ιππότα.
Blues μου η Πάτρα είναι μια ιδιαίτερη πόλη. Σύγχρονη και ρομαντική ταυτόχρονα
Διαγραφήμπορεί να σου προσφέρει ότι ζητήσεις,
ότι θελήσεις...
μπορεί να σε ηρεμήσει.
να σε ταξιδέψει.
να σε γαληνέψει!
Δύσκολη και δυσκατανόητη με μια ματιά
αλλά αν την "αγγίξεις"
και μπεις μέσα της,
είναι τόσο οικεία
σαν να την γνώριζες μια ζωή!
...
Και αν θέλεις όχι μόνο Αποκριές να την ζήσεις καλά, αλλά και μια άλλη εποχή!
Όποτε θελήσεις!
...
Να είσαι καλά!
Μια Κυριακή όμορφη εύχομαι!
Μύρισε ως εδώ μανταρίνι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες Σελήνη μου!
ΔιαγραφήΗ Ευτυχία είναι πάντα στα Απλά. Το Φως της μέρας είναι Απλό. Είναι από μόνο του Ευτυχία και δεν το ξέρουμε.. Και η Καλημέρα επίσης! Ειδικώς εάν συνοδεύεται από έκρηξη από χυμό ξινού αγριονέρατζου και λίγο μανταρίνι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα.
Αξιόλογος τόπος εδώ.
Κατ' αρχάς καλώς ήρθες Ρεγγίνα μου!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ και για τα πολύ καλά σου λόγια!
...
Είναι τόσο γνωστό αυτό,
πως η ευτυχία βρίσκεται στα απλά,
μα είμαστε και τόσο "ξεχασιάρηδες" να το πω,
που σπάνια το θυμόμαστε...
όλοι μας!
...
Μια όμορφη Κυριακή να έχεις!
Όμορφη περιγραφή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξίδεψες σε ένα μέρος που δεν έχω πάει!
Ευχαριστούμε και πάλι!
Σ' ευχαριστώ Νέμεσις μου!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!
...
Ένα όμορφο βράδυ εύχομαι!
Από μέρες το έχω διαβάσει, άλλο που χρόνος δεν υπήρξε πιο πρι για μια κουβέντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο είναι, κι ίσως βρεθεί χρόνος ,τώρα, για μια βόλτα, εκεί...
:-)
Καλημέρες!
Εγώ εύχομαι όχι μόνο για Τριών Ναυάρχων να βρεθεί χρόνος, αλλά και για άλλες βόλτες...!
Διαγραφή...
Ένα όμορφο Σαββατόβραδο εύχομαι!
Μέσα από τα δικά σου μάτια
ΑπάντησηΔιαγραφή"περπάτησα"και "είδα"
όλη την διαδρομή σου, μέσα από
Απλές, όμορφες εικόνες.
Και την μυρωδιά
από κείνη την νεραντζιά...
Είναι πολύ όμορφο Αντρέα μου!
Να είσαι καλά ψύχη μου, Καλό Μήνα
να έχουμε όλοι μας! Φιλιά!:)
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Γιάννα μου για τα καλά σου λόγια!
Διαγραφή...
Καλό μήνα, αν και άργησα να σου το πω!
Εύχομαι να είσαι καλά!
Καλό βραδάκι να έχεις!
Φιλιά!
Καλημέρα και από μένα... όμορφα λόγια όμορφες σκέψης συνέχισε έτσι να σαι καλά...θα είμαι και εγω εδώ κοντά...... καλή σου μέρα και πάλι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες φίλε μου..!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
...
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή εύχομαι!
Η ανάρτησή σου είναι πλημμυρισμένη από υπέροχες εικόνες και θαυμάσια αρώματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η μουσική που επέλεξες... ταξιδιάρικη κ' λατρεμένη!!!Πολλές ευχές για μια υπέροχη Κυριακή!!!
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια, παιδιά!
ΔιαγραφήΝα είστε καλά!
...
Μια όμορφη εβδομάδα εύχομαι να περάσετε!
που είσαι λουλούδι μας, αγορολούλουδο;
ΑπάντησηΔιαγραφήθα κάνω μια μικρή ανακεφαλαίωση των αναρτήσεων σου αλλά δώσε κι ένα στίγμα!!!
Έχω επιστρέψει χωριό και με το που ήρθα έπιασα την τσάπα κι άρχισα το σκάψιμο..!
ΔιαγραφήΧτες τελειώσαμε...
Που χρόνος μετά να περνώ απ' το ίντερνετ; αφού ξύπνημα απ' τις 6 το πρωί και μετά μια αφόρητη ζέστη ο κάμπος της θεσσαλίας που δεν υποφέρεται με τίποτε κι όλη μέρα, την βγάζεις μέσα στο σπίτι!
Έχουμε καταντήσει είτε χειμώνας, είτε καλοκαίρι να καθόμαστε μέσα στο σπίτι!
Τέλος πάντως, μην σε ζαλίζω τώρα...
Θα περνώ από καμιά βόλτα όποτε μπορώ!
...
Μια όμορφη μέρα εύχομαι κι από εδώ μπλε μου κυρία!
η ευτυχία βρίσκεται στα απλά..
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ μ' αρέσει
το κρατώ ως ανθό μανταρινιάς!
...
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη μέρα εύχομαι!
Καλό καλοκαίρι Ιππότη μου. Έχεις δίκιο...η ευτυχία μπορεί να βρεθεί στα πιο απλά πράγματα γύρω μας! Να περνάς καλά όπου κι αν βρίσκεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα ονειρόκοσμε!
ΔιαγραφήΕύχομαι να περάσεις όμορφα αυτόν τον Άυγουστο!
...
Σ' ευχαριστώ και να είσαι πάντα καλά!
Ένα όμορφο απόγευμα!