Αισθήσεις

Ας θέσουμε κάποια παραδείγματα, με βάση την λογική της οράσεως (και των αισθήσεων γενικώς), στην οποία και βασιζόμαστε. Ο εκ γενετής τυφλός δεν έχει γνωρίσει ποτέ τα χρώματα, τα σχήματα και ούτω καθ’ εξής. Δεν ξέρει τι χρώμα έχει ο ουρανός, ούτε πως μοιάζει. Τι είναι το δέντρο, και πως είναι σε σχήμα. Πως φαίνεται η θάλασσα, και τα βράχια. Δεν έχει δει ποτέ τον ίσκιο στο φεγγάρι, που δείχνει ότι η γη είναι στρογγυλή. Ούτε καν γνωρίζει πως είναι το φεγγάρι, πως είναι ο ήλιος, τι είναι το φως. Τα αστέρια πως λάμπουν και τι σημαίνει «λάμπω» δεν το καταλαβαίνει. Δεν ξέρει αν έχεις πράσινα ή μπλε μάτια. Αν έχεις καστανά. Αν τα μαλλιά σου είναι αραιά ή πυκνά, και τι χρώμα. Ότι γνωρίζει ο εκ γενετής τυφλός είναι μέσω της αφής για τα σχήματα. Έτσι ψηλαφίζοντας γνωρίζει αρκετά πράγματα, όχι όμως και το φεγγάρι για παράδειγμα… Όσες δηλαδή αισθήσεις και να έχει, δεν μπορεί ποτέ του να φανταστεί τι είναι τα χρώματα. Τι σημαίνει πράσινο, κόκκινο, κίτρινο, και ούτω καθ’ εξής, μόνο εγκυκλοπαιδικά το γνωρίζει μέσω της ακοής. Πως λοιπόν θα εξηγήσεις ακόμη και σε εμένα τι είναι το χρώμα; Ποιος είναι ο ορισμός του χρώματος; «Το χρώμα είναι μια αίσθηση που δημιουργείται στον εγκέφαλο από μέρος της αλληλουχίας των ηλεκτρικών ώσεων που φθάνουν σε αυτόν μέσω του οπτικού νεύρου.» Ο εκ γενετής τυφλός όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα οπτικά νεύρα, έτσι λοιπόν, το χρώμα είναι για αυτόν, όπως ο Θεός για τον άθεο, α-όρατος μεν, υπαρκτός δε.

Όπως τα άτομα με CIPA ή αλλιώς Συγγενής Αναισθησία στον Πόνο με Ανίδρωση. Αυτά τα άτομα δεν νιώθουν πόνο, ούτε ζέστη, ούτε κρύο. Τα αισθητήρια νεύρα τους, λόγω μίας μεταλλάξεως, δεν αναπτύσσονται και έτσι είναι απολύτως άχρηστα. Σε ένα τέτοιο άτομο πως θα εξηγήσεις τι είναι ο σωματικός πόνος; Πως θα του πεις πως όταν σπάσεις το χέρι σου πονάς; Πως θα του δώσεις να καταλάβει πως κρυώνεις ή ζεσταίνεσαι; Τι είναι η θερμοκρασία για αυτό το άτομο; Κι αν ακόμη το γνωρίσει, μέσω της εγκυκλοπαιδικής γνώσεως, δεν μπορεί και να το κατανοήσει πλήρως. Αν ένα άτομο με CIPA, σπάσει το πόδι του, δεν πρόκειται να πονέσει, και μπορεί και να μην το καταλάβει και καθόλου, ενώ εσύ αν το πάθεις αυτό θα σφαδάζεις στον πόνο ανίκανος να διατελέσεις οποιαδήποτε άλλη ενέργεια. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ο πόνος, ή η θερμοκρασία. Έτσι λοιπόν είναι κι ο Θεός για τους άθεους, μπορεί να μην τον νιώθουν, δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει.

Οι εκ γενετής κουφοί, δεν μπορούν να ακούσουν κανέναν ήχο, κι ούτε ξέρουν να εξηγήσουν τι είναι ήχος. Τι είναι θόρυβος, τι είναι ηχορύπανση, τι είναι μουσική, μελωδία. Τι ήχο βγάζει το μπουζούκι, ο μπαγλαμάς, η λύρα, η κιθάρα ο κουφός δεν ξέρει. Τι είναι οι νότες δεν μπορεί να κατανοήσει, ακόμη κι αν τις διαβάζει. Πως κλαίει ένα μωρό, πως γουργουρίζει ένα περιστέρι, πως ακούγονται όταν  κελαηδούν τα πουλιά, δεν μπορεί να το διανοηθεί. Ο κόσμος γύρω μας είναι γεμάτος ήχους, από το πρωί μέχρι το βράδυ, από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρις που πεθαίνουμε. Τα τραγούδια αποτελούν μεγάλο μέρος της ζωής ενός ανθρώπου, για τον κουφό όμως δεν αποτελούν κανένα κομμάτι της ζωής του, γιατί ποτέ του δεν τα έχει γνωρίσει, και υπάρχει και πιθανότητα να μην τα γνωρίσει ποτέ. Κανέναν ήχο, καμιά μελωδία, κανέναν θόρυβο. Κι ο Θεός έτσι είναι για τον πιστό, όπως μια μελωδία, την οποία ο άθεος δεν μπορεί να ακούσει –ίσως- και ποτέ του.

Η επιστήμη λοιπόν βασίζει τις θεωρίες της κυρίως σε αυτές τις ανθρώπινες αισθήσεις. Την όραση, την αφή και την ακοή. Κι έπειτα στο λογικό. Και ομολογώ πως δεν κάνει λάθος. Διότι αυτές είναι οι αισθήσεις μας, για αυτόν εδώ, το χειροπιαστό κόσμο, τον ορατό, και παρ’ ότι υπάρχουν άτομα που δεν μπορούν να δουν, να νιώσουν, να ακούσουν, δεν είναι «φανταστικός», μα και τον βλέπουμε, και τον νιώθουμε, και τον ακούμε.

Πως όμως θα δώσεις στον τυφλό, στον ασθενή CIPA, στον κουφό, αυτά που εσύ έχεις αποκτήσει μέσω αυτών των αισθήσεων, που δεν δύνανται να έχουν αυτά τα άτομα; Σε τι θα βασιστεί ο τυφλός, όταν του λες πως ο ουρανός είναι γαλάζιος; Στην πίστη. Στην εμπιστοσύνη προς εσέ. Αν όμως δεν σε πιστεύει ή δεν σε εμπιστεύεται, αυτό δεν είναι δείγμα ότι ψεύδεσαι. Σε τι θα βασιστεί ο ασθενής CIPA, όταν του λες πως το μαχαίρι σε κόβει, η φωτιά σε καίει, ότι ο πόνος είναι υπαρκτός; Στην πίστη. Στην εμπιστοσύνη προς εσέ. Κι αν δεν σε πιστεύει ή δεν σε εμπιστεύεται, δεν σημαίνει αυτό ότι εσύ λες ψέματα. Κι ο κουφός, σε τι θα βασιστεί όταν του δείχνεις πως υπάρχει θόρυβος, ότι όταν ανοίγεις το στόμα σου και μιλάς βγάζεις ήχους, ότι παίζοντας την κιθάρα ακούγεται μουσική; Στην πίστη. Στην εμπιστοσύνη προς εσέ. Κι αν δεν σε πιστεύει και δεν σε εμπιστεύεται, δεν αφαιρεί από τον κόσμο τον ήχο.

Κι όσο αν οι ανθρώπινες αισθήσεις προσπαθούν να «πετάξουν» τον Θεό από τον κόσμο, δεν μπορούν και να τον «εξαφανίσουν». Διότι ο Θεός βρίσκεται σε όσους τον αναζητούν μέσω του πνεύματος, κι όχι του σώματος.

© copyright, ανδρέας λισσόβας

«Ακοή ακούσετε και ου μη συνήτε, και βλέποντες βλέψετε και ου μη ιδήτε.»

Θέε μου μεγαλοδύναμε (Η προσευχή του μάγκα) - Αλκίνοος Ιωαννίδης