Τα χλωμά φεγγάρια

Μα τα χλωμά φεγγάρια,

τα βαρέθηκα,

          κι ας ζήτησα

τις νύχτες τους…

          Τότε που τριγυρνούσα,

με λύκου καρδιά,

          στα δάση της

                   μοναξιάς…

          Που το κρύο,

τσουχτερό,

          δάγκωνε τα

                   νύχια μου…

          Μα ένα φεγγάρι,

Αυγουστιάτικο,

τώρα,

                   πλησιάζει…

          Και ‘γω αφήνω,

ήμερος πλέον,

          του λύκου την καρδιά,

                   στα χλωμά φεγγάρια…

© copyright, ανδρέας λισσόβας