Οι φλέβες πάνω μου έγιναν
ρυάκια διψασμένα
και το κορμί σχημάτισαν
σαν να ‘ναι τατουάζ.
Έλα και ψάξε να με βρεις
με μάτια δακρυσμένα
σ’ έναν κόσμο που ξέχασε
τι είναι το τιρκουάζ.
Άπλωσε μου ύστερα
το απαλό σου χέρι
κι άσε την κρύα σου καρδιά
αυτή να με φυλά,
και αν καθόλου μ’ αγαπάς
πέτα μου το μαχαίρι
κι άσε το μαύρο σώμα μου
να σου παραμιλά.
Πληγές ν’ ανοίξω να κοπώ
να βγει έξω το σκοτάδι
κι έτσι ν’ αδειάσω μονομιάς
μέσα για να βρεθείς.
Μ’ αίμα να στάζεις να κυλάς
μες στον δικό μου άδη
και σαν σκιά να τριγυρνάς
μέχρι να ξεχαστείς…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Σε πληροφορώ ότι σε διάβαζα.....ρυθμικά, σχηματίζοντας μουσική hip hop μέσα στο μυαλό μου! Μου άρεσε πάρα πολύ κι ο τίτλος καταπληκτικός! Καλό μεσημέρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήHip hop ε..;
Διαγραφήμάλλον καλό είναι για να το λες, αν κι εμένα δεν μου αρέσει αυτό το είδος και το έχω μάλλον και λίγο υποτιμημένο...
Σ' ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια joan μου!
...
Καλή εβδομάδα εύχομαι!
Ωραίος ο τίτλος! Μυστηριώδης... όπως και το ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πληγές ν’ ανοίξω να κοπώ να βγει έξω το σκοτάδι"...
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή εβδομάδα!
Σ' ευχαριστώ Rylie μου για τα καλά σου λόγια!
Διαγραφή...
Καλή εβδομάδα εύχομαι να έχεις!
Δεν ξέρω αν έπιασα πλήρως το νόημα του ποιήματος και του τραγουδιού. Πάντως ναι, είναι κάποιες σχέσεις που είναι τοξικές και γίνονται πεδίο μάχης. Όσο για τον Μητροπάνο, απλά αξέχαστος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Καλά όσα και να πούμε και για τον Μητροπάνο, δεν φτάνει σε καμιά περίπτωση το ταλέντο που είχε! Και λυπάμαι που όταν είχε έρθει τελευταία φορά στην Πάτρα ήταν 30 Νοέμβρη στην γιορτή μου, και δεν κατάφερα να πάω λόγω γρίπης...
ΔιαγραφήΘα προσπαθήσω να σου εξηγήσω φίλε μου το τραγούδι, όπως τουλάχιστον μπορώ να το ερμηνεύσω εγώ - μπορεί να κάνω και λάθος όμως, δεν ξέρω.
Ο "ποιητής" λοιπόν καθώς περίμενε την αγαπημένη του, "Τα μάτια που περίμενα ετούτο το βραδάκι," δεν ήρθε, κι έτσι αυτά τα "μάτια" και η ζήλια του ίδιου τον έκαναν να τρελαθεί από αυτήν την εγκατάλειψη: "γίναν ψυχές και γλύφουνε τ’ αυτιά μου σαν σκυλιά". Καθώς λοιπόν όσο σκέφτεται ότι δεν ήρθε αυτή που περίμενε, τυφλωμένος από την ζήλια και την κτητικότητα που τον κυρίευσε, "με βγάζουν απ’ το δρόμο μου και μέσα στο σκοτάδι, / ένα μαχαίρι αφήνουνε στα χέρια μου απαλά." βρέθηκε να πάρει μια απόφαση που είναι σκληρή και τελεσίδικη. Θεωρεί τον εαυτό του πλέον πεθαμένο και νεκρό, καθώς δεν έχει πλέον νόημα στη ζωή του: "Κυρία εσύ που έρχεσαι σε με, τον πεθαμένο, / και βλέπεις μέσα μου όσα εγώ αγνοώ," Κι ο ίδιος πλέον αμφισβητεί ότι νιώθει και ότι υπάρχει μέσα του, και πιστεύει πως μόνο η αγαπημένη του, μπορεί να τον καταλάβει. "το άγριο ρόδο σου ας γέρνει μεθυσμένο," λέει έπειτα προς το τέλος, που εννοεί με το "ρόδο", το πάθος κυρίως που κυρίευσε και τον ίδιο, και τον οδηγούν στο να σκοτώσει την "Κυρία": "θα κόψω το κεφάλι σου για να το παντρευτώ." και με αυτό να εννοεί πως πάνω στην τρέλα του έρωτα, να κάνει την αγάπη του αιώνια δίχως κανείς να τη σταματήσει, ούτε ακόμη και η ίδια η αγαπημένη του.
Τώρα το δικό μου που είναι με διττή έννοια, δεν θα το εξηγήσω γιατί αν ήταν να το εξηγήσω δεν θα το έγραφα έτσι. Αν κάποιος μπορέσει να το εξηγήσει καλώς, αν όχι, αρκεί - και με το παραπάνω εννοείται - να παίρνει ο καθένας κάτι "δικό" του και να το νιώθει και σαν δικό του!
...
Καλή εβδομάδα να έχεις Hengeo, και καλό βράδυ επίσης!
Ευχαριστώ για την αναλυτική εξήγηση!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα!
"Μ’ αίμα να στάζεις να κυλάς
ΑπάντησηΔιαγραφήμες στον δικό μου άδη.."
Εδώ γαντζώθηκα εγώ.!
Πολύ όμορφη και η επιλογή τραγουδιού.
Καλό σου Κυριακόβραδο Ιππότη μου..!!
Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν άδη,
Διαγραφήπου παραμορφώνει πολλά
στην ζωή μας.
Στην ψυχιατρική ονομάζεται ασυνείδητο:
http://el.wikipedia.org/wiki/Ασυνείδητο.
...
Σ' ευχαριστώ πάντως αοράτη μου για τα καλά σου λόγια, και μια καλή βδομάδα να 'χεις, όπως και βράδυ!
Γειά σου φίλε μου Ανδρέα..στα μονοπάτια του λαβύρινθου της καρδιάς πάντα κρύβονται τέτοιες πληγές.....όταν οι πόρτες είναι κλειστές δεν μπαίνει αεράκι που θα τις κάνει να κλείσουν..ασφυκτιούμε..κόβεται ακόμα και η ανάσα..κάτι ενδόμυχο πολύ δυνατό δεν τις αφήνει να ξεχαστούν..ίσως να γίνονται εμμονές..ίσως και να επανέρχονται με το σκοτάδι..σκιές..που μόνο ένας ήλιος επαναστάτης μπορεί να ανοίξει την πόρτα και με το φως του να τις διώξει μακριά..αυτό θέλουν οι σκιές για να φύγουν..ένα ήλιο επαναστάτη..εξαιρετικό..μαγεύει το νού και τις αισθήσεις... με ένα τραγούδι μαχαιριά..κομμάτια μ'έκανες..καλό σου βραδάκι γλυκέ μου φίλε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως έλεγα και σε έναν φίλο το Σάββατο, όλα είναι απαραίτητα στον άνθρωπο. Και συμφωνούσαμε πως όλα χρειάζονται αλλά με μέτρο πρώτα από όλα. Χρειάζεται ο άνθρωπος να βυθιστεί και στο σκοτάδι του, να το κάνει με δυνατή βουτιά όμως, για να νιώσει και τον πόνο. Ο σκοπός δεν είναι να αποφεύγουμε τον πόνο, καθώς μια τέτοια αντίληψη είναι λάθος. Να π.χ. σήμερα όπως πήδηξα από κάτι κάγκελα 2 μέτρων χτύπησα το πόδι μου και τώρα για κανά 2 μέρες θα είμαι ξάπλα. Ο πόνος που ένιωσα και νιώθω αν δεν τον ένιωθα θα με κατέστρεφε, γιατί θα συνέχιζα να το πατάω, και δεν θα καταλάβαινα την ζημιά. Έτσι και ψυχικά, δεν πρέπει να γυρεύουμε να γίνουμε αν-αίσθητοι, αλλά ευ-αίσθητοι, έτσι ώστε να καταλαβαίνουμε την διαφορά από το σωστό και το λάθος, από το καλό και το κακό.
ΔιαγραφήΓια αυτό και να χαθείς λίγο στο σκοτάδι σου, καλό θα σου κάνει, κι όχι κακό. Αρκεί βέβαια να πεις όταν χρειαστεί, "ως εδώ, φτάνει" και να σηκωθείς!
...
Καλή εβδομάδα να έχεις kate μου, και καλό βράδυ!
Καλημέρα Ανδρέα!! Διάβασα το ποίημά σου χωρίς το τραγούδι και μετά από αυτό.Έχω την εντύπωση πως αναφέρεσαι σε άνθρωπο με όμορφη όψη και κενό από αισθήματα.Αυτό που μετράει όμως είναι πως ο Ξύλινος Ιππότης έχει καρδιά και αγάπη μέσα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσες πολύ όπως σχεδόν τις περισσότερες φορές!!
Καλή εβδομάδα να έχεις!!!
Σ' ευχαριστώ φίλε μου για τα καλά σου λόγια! Πρώτα να σε ρωτήσω κάτι, Θανάση σε λένε; Έτσι ώστε να σε αποκαλώ και εγώ με το όνομα σου. Πάντως αν σε λένε θανάση, είναι καλό δείγμα, καθώς ο καλύτερος μου φίλος, τον οποίο θεωρώ και αδερφό, έχει το ίδιο όνομα!
ΔιαγραφήΒασικά η συνειδητοποίηση που έκανες, ίσως και να στέκει τελικά. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ πως υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει αισθήματα. Ίσως η πιο λογική εξήγηση είναι πως είτε θα έχει μάθει να τα "κλειδώνει", είτε να τα φοβάται και να μην τα δείχνει.
...
Εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα να έχεις και ένα καλό βράδυ!
Ναι Ανδρέα έτσι με λένε,Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς αισθήματα αλλά υπάρχει άνθρωπος που σήμερα τον ονομάζουν και ορθολογιστή και βάζει το συμφέρον πάνω από ολα πχ για οικονομικούς λόγους,για λόγους καριέρας...
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ να έχεις!!
εκεί στον ορθολογιστή βάζω σε παρένθεση ψυχρος εκτελεστής..,άρα κενός...
ΔιαγραφήΑπό αυτήν την άποψη έχεις απόλυτο δίκιο. Και όντως σήμερα έχουν "εξαπλωθεί"... Στο συγκεκριμένο ποίημα πάντως, από τη μία έννοια του - γιατί από την άλλη, παίρνει και μια έννοια μη ανθρώπινη - δεν αναφέρεται σε άνθρωπο ορθολογιστή, αλλά κυρίως σε άνθρωπο φοβισμένο να το πω καλύτερα...
Διαγραφή...
Καλό βράδυ Θανάση!
Μια μορφη εκδικησης ,η αληθεια ειναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αστην μετα να ψαχνει ψυχολογους...
Καλησπερολουλουδο,ιπποτη μας
Όλα περιστρέφονται γύρω από τον θάνατο. Ο θάνατος μας ελέγχει, κι αυτός μας οδηγεί. Πάντοτε για να γεννηθεί κάτι, πρέπει να πεθάνει πρώτα κάτι άλλο.
ΔιαγραφήΜα ο χειρότερος θάνατος για εμένα θαρρώ πως είναι ο εσωτερικός. Διότι δεν υπάρχει γέννηση έπειτα. Είναι τελεσίδικος.
Αλλά θα μου πεις και με το δίκιο σου:
"Είς μάτην ταράττεται πας γηγενής"
...
Μια όμορφη μέρα εύχομαι να έχεις αγριομέλι μου!
Υποκλίνομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα, καλέ μου!
Σ' ευχαριστώ, γιάννα μου...
Διαγραφή...
Καλή εβδομάδα εύχομαι να έχεις επίσης!
Ένα βραβειάκι για 'σένα εδώ http://mythoughtsnotebook.blogspot.gr/2013/10/blog-post_15.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Έρχομαι να το παραλάβω...!
Διαγραφή