Βραβείο και μια δική μου πρόκληση!

Η καλή μου φίλη Rylie μου χάρισε αυτό το όμορφο βραβείο και την ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, που με επέλεξε! Μάλιστα ήταν και η καλύτερη πάσα για αυτό που σκεφτόμουν να κάνω…!

Είναι κάτι διαφορετικό, που δεν το έχω επιχειρήσει άλλη φορά, και ο σκοπός του είναι να προσπαθήσω, μέσα από την επιλογή σας (θα καταλάβετε και στο τέλος, όπου θα εξηγήσω τι εννοώ), να γνωρίσω λίγο καλύτερα τον χαρακτήρα σας και την τωρινή σας διάθεση.

Για όσους δεν το γνωρίζουν, είμαι λάτρης της ψυχολογίας και της ψυχογραφίας από μικρός. Άλλωστε, αν όλα πάνε καλά, θα στραφώ και επαγγελματικά προς τα εκεί, αλλά θα δούμε με τον καιρό. Έπειτα διάφορα τεστ που βάζω στους γύρω μου, χωρίς να το καταλαβαίνουν, είναι για μένα δοκιμές. Και βάση αυτών των δοκιμών και των αποτελεσμάτων, ψυχογραφώ τον καθέναν αρκετά καλά, όπως επαληθεύομαι αργότερα…

Να τονίσω από την αρχή, πως αν δεν έχετε χρόνο, αφήστε το για μια άλλη στιγμή… Διότι θα χρειαστεί να διαβάσετε αρκετά ποιήματα και πεζά μου, να διαλέξετε αυτό που σας εκφράζει περισσότερο, και να το δηλώσετε στα σχόλια. Αν το ψιλοβαριέστε όλο αυτό, κατανοητό. Αν όμως έχετε την όρεξη να το κάνετε, πάρτε ένα ρόφημα δίπλα σας, αράξτε όσο πιο χαλαρά μπορείτε και συνεχίστε…

1. Σκοτεινός γάμος

2.  Το αστέρι (πεζό)

3. Ο λόγος του Τειρεσία

4. Ο ανθός της μανταρινιάς (πεζό)

5. Φως

6. Το ρολόι

7. Ο ποιητής IV

8. Ένας…

9. Αγέρα μου

10. Μέσα απ’ τις σκιές

11. Ήτανε κάποτε

12. Λόγια

13. Όνειρα μαραμένα

14. Τα δεσμά

15.  Θα συνεχίσω

Το καθένα εκφράζει και ένα διαφορετικό συναίσθημα ή σκέψη. Να ξεκαθαρίσω πως δεν ζητώ να πείτε ποιο σας αρέσει περισσότερο. Δεν ζητώ δηλαδή να μου σχολιάσετε την αξία του καθενός, αλλά ποιο είναι αυτό που σας εκφράζει τώρα περισσότερο ή και γενικώς. Στην επόμενη ανάρτηση που θα κάνω θα εξηγήσω λίγο πολύ τι σημαίνει το καθένα, και για ποιον λόγο εγώ το έγραψα και τι ήθελα να εκφράσω. Έπειτα κι εσείς θα μου πείτε αν έπεσα μέσα ή απλώς κάνω εικασίες…

Ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα πάντως, κι ελπίζω τουλάχιστον να το διασκεδάσατε λιγάκι…

Λοιπόν η πρόκληση είναι ανεξάρτητη από το βραβείο, όπου το συγκεκριμένο βραβείο θα ήθελα να το παραδώσω στους νέους κυρίως φίλους που απέκτησα εδώ μέσα και σε κάποια άτομα που εκτιμώ όλο αυτόν τον καιρό που ασχολούμαι με το ιστολόγιο:

ΑΝΤ’ ΑΥΤΟΥ

Kate’s CakeBox

Joan Petra

Hengeo

Φανή

Agriomeli

Αοράτη

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ

Λιακάδα ☼

Onirokosmos

Ρόζα - Υπόγεια Ρεύματα

*Επίσης στο τέλος θα ήθελα να αφιερώσω αυτήν την ανάρτηση στην Amanda Τodd, η οποία στις 10 του μηνός συμπλήρωσε έναν χρόνο μακριά μας, όταν και αυτοκτόνησε λόγω του διαδικτυακού εκφοβισμού. Το είχα μάθει πέρυσι το ίδιο περίπου διάστημα που συνέβη και ήταν κάτι που με επηρέασε πάρα πολύ. Έγραψα κάτι εις μνήμην της, αλλά αυτό που λέω πάντοτε και το πιστεύω, δεν είναι να κάνουμε απλώς κάτι την ίδια ώρα κι έπειτα να το ξεχάσουμε, αλλά να το θυμόμαστε για πάντα, έτσι ώστε να αποφεύγουμε ανάλογα περιστατικά…

http://xilinosippotis.blogspot.gr/2012/10/blog-post.html

Μια κοπέλα στους αγγέλους

Στους χρόνους τους χαμένους
σε παλιό καιρό
έστησε ο διάολος χορό,
πήρε κι εμένα απ’ το χέρι…
Μου έδωσε, αγάπη μου, μαχαίρι.
«Τι ζητάω, τι ζητάς…»
«Ας πονάω, κι ας πονάς…»

Στις αυλές των παραδείσων
δεν ακούς μιλιά.
κι όταν σμίγουν τα πουλιά,
είναι το ταξίδι σου το τελευταίο.
Το αντίο δε σου λέω
όπου πας, κι όπου βαδίζεις.
την ασχήμια… μη μυρίζεις.

Φόρτωσαν οι πλάτες με φτερά
κι εσύ πετάς.
Άγγελε, τώρα ελεύθερη, πετάς…
Στάζει απ’ το αίμα σου πληγή
κι όπου πέσει θα πνιγεί,
των χειλιών σου η πίκρα.
Σ’ έψαξα, μα δεν σε βρήκα…

Άγγελος, ήρθε απόψε συντροφιά.
Άγγελος, σου χαμογέλασε πλατιά.
Μην τον δακρύζεις τώρα, φως μου,
που ‘σβησε η ανατολή του κόσμου.
Άγγελος, τραγούδι τελευταίο…
Άγγελε, αντίο, δε σου λέω.

© copyright, ανδρέας λισσόβας