Μια κοπέλα στους αγγέλους

Στους χρόνους τους χαμένους

σε παλιό καιρό

έστησε ο διάολος χορό,

πήρε κι εμένα απ’ το χέρι…

Μου έδωσε, αγάπη μου, μαχαίρι.

«Τι ζητάω, τι ζητάς…»

«Ας πονάω, κι ας πονάς…»

Στις αυλές των παραδείσων

δεν ακούς μιλιά.

κι όταν σμίγουν τα πουλιά,

είναι το ταξίδι σου το τελευταίο.

Το αντίο δε σου λέω

όπου πας, κι όπου βαδίζεις.

την ασχήμια… μη μυρίζεις.

Φόρτωσαν οι πλάτες με φτερά

κι εσύ πετάς.

Άγγελε, τώρα ελεύθερη, πετάς…

Στάζει απ’ το αίμα σου πληγή

κι όπου πέσει θα πνιγεί,

των χειλιών σου η πίκρα.

Σ’ έψαξα, μα δεν σε βρήκα…

Άγγελος, ήρθε απόψε συντροφιά.

Άγγελος, σου χαμογέλασε πλατιά.

Μην τον δακρύζεις τώρα, φως μου,

που ‘σβησε η ανατολή του κόσμου.

Άγγελος, τραγούδι τελευταίο…

Άγγελε, αντίο, δε σου λέω.

© copyright, ανδρέας λισσόβας

*Αφιερωμένο στην Αμάντα Τοντ (Amanda Todd) [27 Νοεμβρίου 1996 – 10 Οκτωβρίου 2012]. Αυτό το ποίημα είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω… Μακάρι να μπορούσα να κάνω περισσότερα…

Αυτό είναι το αυθεντικό βίντεο από το κανάλι του παιδιού που το είχε ανεβάσει στις 7 Σεπτέμβρη. Αξίζει να αφιερωθούν 10 λεπτά. Κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τον πόνο, αλλά αυτός δεν πρόκειται να φύγει είτε έτσι, είτε αλλιώς.

Η αλήθεια πρέπει να αντιμετωπίζεται ως έχει,

για να μάθει η ψυχή

να είναι ατόφια.

Διαδικτυακός εκφοβισμός