Το φεγγάρι της αυγής

Ένα – ένα τα φεγγάρια,

τα ‘χω μαζέψει,

και τα φυλάω

κρυφά,

στη βαλίτσα μου.

Ένα – ένα τα φεγγάρια αυτά,

το ίδιο

τ’ αγαπώ,

σαν και πρώτα

που τα γνώρισα.

Μονάχα ένα όμως,

έκλεψε

και την καρδιά μου

και τ’ αγαπώ

κομμάτι περισσότερο.

Αυτό,

το φεγγάρι της αυγής,

που ξημερώνει

κι είναι ακόμη

εκεί

– κόντρα στα πρέπει και στα μη –

λες, κι αυτό το κάνει,

ετούτο το φεγγάρι,

για να ανταμώσει

τον ήλιο.

Να του πει,

δες,

εγώ

θα ‘μαι

πάντα

          εδώ…

© copyright, ανδρέας λισσόβας

Αχ, να σε δω - Ορφέας Περίδης