Είδα χθες βράδυ στη ζωή,
όνειρο να ξανοίγει
να με φιλάει νεράιδα
και να ‘χω το κορμί της
Να με κοιτούν τα μάτια της,
να νιώθω το φιλί της
και να ακουμπάει στην καρδιά
τα κρινοδάχτυλα της
Μη, να χαρείς, τα νειάτα σου
μη παίρνεις το φιλί σου
και μη φοβάσαι αν εγώ
δείχνω αλλοπαρμένος
Βρήκα χτες βράδυ στη ζωή
ένα ζεστό λιμάνι
γιατί είμαι κι απ’ τα ονείρατα
πολύ κυνηγημένος
Νεράιδα και φεγγαρό -
και φεγγαροπλασμένη
κρύψε μέσα στον κόρφο σου
όσα φιλιά σου δίνω
Για να ‘χεις να ονειρεύεσαι
τα βράδια που ‘σαι μόνη
με το σεντόνι αγκαλιά
και με τη νεραιδοσκόνη
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Νεράιδα - Μαρία Παπαγεωργίου
Πώς σ' αγαπώ αν το 'ξερες
πόσο σε συλλογιέμαι
βράχος να 'σουν θα ράγιζες
κάστρο θα γκρεμιζόσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου