Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Κάτι λίγα για αρχή... (πεζό)



Δεν θα έφτασα περίπου τις 500 λέξεις, και τις διέγραψα όλες. Τι να πω, τι να πρωτογράψω; Και τι υπάρχει που δεν ειπώθηκε, και τι τάχα μου να έχει αξία να ασχοληθείς και να καταπιαστείς; Δεν είναι άλλωστε η ζωή σαν το νερό που βάζεις μες στη χούφτα, και κυλά και φεύγει την ίδια στιγμή, απομένοντας έπειτα εσύ να κοιτάς τις λίγες μονάχα σταγόνες που απέμειναν στην παλάμη σου;
Κι είναι αυτές οι σταγόνες, η ουσία της ζωής που κρατάς στο χέρι σου, στη χούφτα σου, φτωχέ μου άνθρωπε, κι αυτές είναι μονάχα ικανές να ξεδιψάσουν την διψασμένη σου ψυχή. Να λυτρώσουν την επιθυμία της καρδιάς σου, που όσο και να πλανεύεται μέσα στον κόσμο, συνεχίζει να διψά. Κι ακούς άνθρωπε; Δεν υπάρχει ζωή δίχως σταγόνες, φτωχέ μου άνθρωπε. Κι ευτυχώς, Θεέ μου, που ο κόσμος γεμάτος είναι από αυτές τις σταγόνες. Γεμάτος όπου κι αν σταθείς, όπου κι αν βρεθείς.
Θυμάμαι μικρό παιδί που ήμουν, κι έπαιζα με τις ώρες, κι όταν έπειτα διψούσα πήγαινα σε μια βρύση και με τις χούφτες το έπινα το νερό, με τις χούφτες… γιατί αλήθεια δεν το κάνω αυτό σήμερα; Και έρχεται στο μυαλό μου, ο κυνικός Διογένης, που μονάχα στην κατοχή του είχε μια κούπα για να πίνει νερό. Κι όταν λέει πήγε μια φορά να πιει νερό, κρατώντας αυτήν την κούπα, είδε νομίζω εμένα να πίνω νερό μόνο με τις χούφτες, πέταξε την κούπα, κι από τότε άρχισε να πίνει νερό μόνο με τις χούφτες κι αυτός.
Τι ωραίο πράμα που είναι αυτή η χούφτα του ανθρώπου, άνθρωπε! Μονάχα ο άνθρωπος έχει χούφτα, μονάχα ο άνθρωπος καταλαβαίνει τι είναι η χούφτα, που μέσα του κρατά κι ολάκερο τον κόσμο άμα λάχει… Κι αν είναι ονειρώδης η αίσθηση του νερού στη χούφτα, άλλο τόσο είναι και της άμμου. Την άμμο που ο άνθρωπος την συνέδεσε με το καλοκαίρι, την άμμο αυτή που γίνεται έρημος και ζητάς μια όαση μονάχα, την άμμο που σε γεννά, και που στο τέλος σ’ αγκαλιάζει σαν σφαλίσεις τα μάτια και τραβήξεις την ρότα για τον ουρανό.
Δεν είναι διόλου τυχαίο που τα παιδιά αγαπούν την άμμο, άνθρωπε, που λατρεύουν να παίζουν με την λάσπη… με το νερό εν ολίγοις και με το χώμα. Από αυτά ήλθαν κι αυτά, και νιώθουν έτσι οικεία και το αγαπούν αυτό. Το νιώθουν τα παιδιά, από πού έρχονται, από πού κρατά η σκούφια τους που λένε, για αυτό κι έχουν αυτό το δέσιμο με την άμμο και το νερό. Ας έχουν αυτά μονάχα πνοή, δίνουν κι αυτά με την αγάπη τους πνοή και στ’ άψυχα. Σ’ όλα τα άψυχα.
Με τις χούφτες κρατάς λοιπόν ολάκερη την πλάση, άνθρωπε, με τις χούφτες παίρνεις, με τις χούφτες δίνεις… με τις χούφτες δίνεις. Και μόνο να σκεφτείς γεμάτη την χούφτα σου από καραμέλες της γιαγιάς, μικρό παιδί, δεν θες τίποτε άλλο. Και πόσο τάχα να κρατά η χούφτα ενός παιδιού; Τέσσερις, πέντε, έξι καραμέλες; Ε, κάπου τόσο είναι κι η ευτυχία στον κόσμο αυτό, μια χούφτα ενός παιδιού…
Μια μικρή χούφτα που μέσα της γεμίζει ευτυχία και σκορπά γύρω στην πλάση όλη, και δεν παύει ποτέ να χάνεται, μήδε ποτέ να σβήνει… Μια χούφτα είναι η μεζούρα σου, άνθρωπε, κι αν αυτή είναι γεμάτη όλα τα άλλα ούτε τα χρειάζεσαι, ούτε ανάγκη τα ‘χεις. Μια χούφτα αγάπη έχεις; Τίποτε άλλο δεν θες. Μια χούφτα να ‘χεις να δίνεις, μια χούφτα να σου δίνουν. Για αυτό έχεις και δυο χέρια από τον Θεό, για να δίνεις και να σου δίνουν! Όχι για να παίρνεις… να σου δίνουν, φτωχέ μου άνθρωπε!
Παίρνει το παιδί τίποτε, άνθρωπε…; Όχι. Γιατί στο παιδί δίνουν, όσοι τ’ αγαπούν δίνουν. Κι έτσι κι όποιος σ’ αγαπά εσένα σου δίνει. Για αυτό κι εσύ όπου αγαπάς δίνεις… Και μη κοιτάς τα πολλά, είπαμε άνθρωπε, μια χούφτα να είναι η μεζούρα σου. Μια χούφτα και πολύ είναι αν σκεφτείς ότι κάποτε στα πρώτα σου χρόνια γέμιζε με άμμο ή νερό με πολύ λιγότερο από τώρα κι ήταν τόσο γεμάτη ευτυχία…

© copyright, ανδρέας λισσόβας


Ας ψιθυρίζει έλεος - Χ.Φ.Δ. Θεσσαλονίκης 

19 σχόλια:

  1. Κάποιοι μπέρδεψαν τη χούφτα με την σέσουλα (κατ' επέκταση και με τα σεντούκια...) Παραδόξως, το Παιδί όταν μεγαλώνει γίνεται άλλος ένας άνθρωπος, με τις γνωστές σε όλους μας αδυναμίες και ποταπές φιλοδοξίες.. Σε φιλώ και καλή σου μέρα Ανδρέα μου. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο χέρι του καθενός είναι joan μου, να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του έτσι ώστε να κυνηγά την ευτυχία είτε με την χούφτα ενός μικρού παιδιού, είτε με την αχόρταγη σέσουλα...
      Καλό σαββατόβραδο να έχεις joan μου!

      Διαγραφή
  2. Όμορφος συλλογισμός, όμορφες απόψεις, όμορφο κείμενο!
    Δεν πιστεύω πως θα καταφέρουμε ποτέ να το δούμε να συμβαίνει και στην πράξη (οι... σέσουλες της Πέτρας με κάλυψαν πλήρως!), αλλά, αν μη τί άλλο, υπάρχουν και άνθρωποι που τη συνείδησή τους θα την έχουν καθαρή!
    Να είσαι καλά, Ανδρέα μου!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι γιάννα μου, ο καθένας με τον εαυτό του έχει να κάνει!
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Καλό σαββατόβραδο να έχεις!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Καλή χρονιά δελφινάκι μου!
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      Καλό σαββατόβραδο εύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Δεν είναι ανεπανάληπτα απίστευτο το ότι με την ίδια χούφτα μπορούμε να προσφερουμε αγάπη ή και να χτυπήσουμε κάποιον; Να μοιράσουμε λίγες σταγόνες ανακούφισης ή και να παγώσουμε καρδιές;

    Με τ'όμορφο και πετυχημένο κείμενό σου , αδερφέ, με έβαλες σε πολλές σκέψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άρα είναι ακόμα βαθύτερο αυτό που οδηγεί την χούφτα στην ευτυχία... το ήθος, η ψυχή, το πνεύμα!
      ...
      Σ' ευχαριστώ φίλε μου για τα καλά σου λόγια, και χαίρομαι ειλικρινά που ο κρίκος αυτός της σκέψης μου, έγινε και δικός σου!
      Ένα όμορφο σαββατόβραδο εύχομαι!

      Διαγραφή
  5. Καλώς επέστρεψες δυναμικά!

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ακομα και τα παιδια
    με απογοητευουν στο σημερα...αθελα τους βεβαια,,,
    ας ειναι καλα καποιοι "κοντινοι" τους.
    Εχουν τη χουφτα για καταναλωτισμο...φαντασου το μεγαλωμα τους,
    Θα διεκδικουν την υλη
    ακομα και "σκοτωνοντας" αδερφο.
    Τιποτα!
    Τιποτα πια.
    Κι αν ακομα κυλαει λιγο νερακι εκει...στις παλαμες μας...
    ειναι γιατι υπαρχουν οι γραμμουλες.

    Φιλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα..."
      Πιστεύω ότι το παιδί,
      είναι ο καθρέφτης των γονιών του.
      Κι όπως είναι οι γονείς,
      έτσι μαθαίνει κι αυτό...
      Προσωπικά, αν ποτέ με αξιώσει ο Θεός
      να αποκτήσω παιδιά
      θα προσπαθήσω να τα δώσω,
      αξίες, ήθος, αγάπη, αρχές, και πάνω από όλα,
      Θεό!
      Τώρα τι κάνει ο καθείς,
      είναι δική του ευθύνη,
      και προτιμώ να βλέπω το καλό,
      ας είναι κρυμμένο κάπου στην άκρη,
      παρά το κακό που ξεδιάντροπα αναζητά την πιο εμφανή θέση στη ζωή μας...
      ...
      Καλό σαββατόβραδο να έχεις αγριομέλι μου!

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα φιλαράκι μου!δυναμική επιστροφή βλέπω εδώ με βαθιά νοήματα φιλοσοφημένα και με άποψη που σε παρασύρει σε συλλογισμούς..η χούφτα συμβολική αρχικά γεμίζει με ύδωρ που εσύ με το γράψιμό σου την μετατρέπεις σε πηγής αθάνατο νερό..η χούφτα που προβληματίζει για ηθικές αξίες για αναζήτηση του πραγματικού νοήματος της υπόστασής μας..αγάπη,ευτυχία,αυτογνωσία που καθρεφτίζονται στη σκέψη αλλά και στο χαρτί των ιδεών των τόσο πολύτιμων..παιδιά που μεγαλώνουν με ηθικές αξίες και αγάπη σίγουρα θα γίνουν ενήλικες τουλάχιστον ψυχικά ισορροπημένοι..και με χαρίσματα.Υ.Γ άργησα να σου έρθω γιατί είχα προβλήματα τελευταία..καλό σου βραδάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καίτη μου, η ανάλυση σου ήταν εκπληκτική!
      Και δεν πρόκειται να πω ψέμματα, μα η αλήθεια είναι πως στο κείμενο αυτό περισσότερο παρασύρθηκα, παρά είχα κάποιον εξ' αρχής συλλογισμό... Είχα μεν, αλλά όχι σε αυτόν που κατέληξα.
      Στην πρώτη παράγραφο το λέω κιόλας:"Δεν θα έφτασα περίπου τις 500 λέξεις, και τις διέγραψα όλες. Τι να πω, τι να πρωτογράψω; Και τι υπάρχει που δεν ειπώθηκε, και τι τάχα μου να έχει αξία να ασχοληθείς και να καταπιαστείς;"
      Με ένα άλλο θέμα ήθελα να καταπιαστώ, έτσι τουλάχιστον είχα σκοπό, μα στην πορεία άρχισα να αμφιβάλλω αν πραγματικά άξιζε να σπαταλήσω χρόνο και κόπο. Η αμφιβολία του τι αξίζει και τι όχι, ήταν ετούτο το απόσταγμα τελικώς...
      ...
      Σ' ευχαριστώ ειλικρινά για τα καλά σου λόγια, και μην νιώθεις καθόλου άσχημα που "άργησες" να έρθεις! Οι φίλοι δεν αργούν ποτέ άλλωστε...
      ...
      Καλό ξημέρωμα εύχομαι και να είσαι καλά!

      Διαγραφή
    2. Ευχαριστώ φιλαράκι μου για τα καλά σου λόγια..ευτυχώς που παρασύρθηκες γιατί σου βγαίνουν αριστουργήματα όταν ..παρασύρεσαι..μπορεί να ήθελες να καταπιαστείς με άλλο θέμα,εντάξει βρε παιδί μου εσύ είσαι χείμαρρος στο λόγο,οπότε ότι και να γράψεις,και δυό σειρές ακόμα προβληματίζεις τον αναγνώστη σου σου και τον συναρπάζεις..πράγμα που δεν το συναντώ αυτό εύκολα..καλό σου απογευματάκι.

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα! Όμορφο και στοχαστικο κείμενο!

    Υ.Γ. Σου έχω ένα βραβείο στο μπλογκ μου θα ήταν χαρά μου να το παραλάβεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ φίλε μου!
      Όπως έγραψα και στο ιστολόγιο σου, σύντομα θα το αναρτήσω...!

      Διαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...