Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Κι η αυλαία πέφτει και τούτη τη χρονιά...



Και το 2012 έρχεται σιγά – σιγά προς το τέλος του…
Να το αποχαιρετήσουμε κι αυτό,
γιατί δύσκολο ήταν τελικά.
Μια χρονιά που έχασα, προσωπικά, πολλά,
χάθηκα,
και ακόμη αναζητούμαι…
Έτσι πως ήρθαν τα πράγματα
κι εγώ
αυτές τις επιλογές έκανα.
Χάθηκα κι από εδώ μέσα
και ο αποχαιρετισμός παράταιρος μοιάζει να τον πω
σε εσάς,
διότι θα μου πείτε
καλά – καλά δεν σε «είδαμε»
τώρα θα μας φύγεις κιόλας;
Αλλά έτσι είναι η ζωή,
πως αλλάζουν τα πράματα απ’ τη μια στιγμή
στην άλλη,
και πως αλλάζουμε κι εμείς
κι οι συνήθειες μας.
Ανεξήγητο.
Κι όμως έτσι γίνεται.
Πολύ αισιόδοξα όλα αυτά για Χριστούγεννα ε;!
Τέλος πάντων,
τα αφήνω όλα πίσω,
κι εύχομαι και εσείς
να κάμετε το ίδιο με αυτά που σας πληγώνουν!
Να έχετε όλοι σας όμορφες και καλές γιορτές,
πανέμορφα Χριστούγεννα,
κι επίσης μια γλυκιά Πρωτοχρονιά
γεμάτη ελπίδες και χαρά!
Όσο για εμένα,
πιστεύω και θαρρώ
πως θα επιστρέψω κάποτε
σαν κι αυτός που ήμουν…

© copyright, ανδρέας λισσόβας

Υ.Γ. η εικόνα, όχι Χριστουγεννιάτικη σίγουρα, νομίζω αντικατοπτρίζει όλη την αίσθηση (και την συναίσθηση;) που έχουμε όλοι μας, για αυτά που ζούμε και ζήσαμε (θαρρώ, λέω, στον εαυτό μου) το 2012...


Πάντα θα φεύγω - Ενδελέχεια

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...