Και σαν πέσει η νύχτα
μονάχος στέκεσαι
στο σκοτεινό δωμάτιο
Και σκύβεις το κεφάλι,
αρνείσαι να το πιστέψεις.
πως η μέρα έφυγε…
Η νύχτα είναι ατέλειωτη
ο δείκτης σέρνεται
πάνω στον καμβά του ρολογιού
Εδώ δεν μιλάς για
μέρες
μα τις περιμένεις…
Και η μέρα ξημέρωσε
και συ πικραμένος ακόμη,
απορείς…
Πως όλη τη νύχτα,
δεν κοιμήθηκες…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Ευλογία η ξαγρύπνι του Ερωτευμένου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι του Δημιουργού!!!...
μπες μέσα σου....
βυθίσου στα σκοτάδια
και μετά διαδοχικά αναδύσου
Ερωτευμένος και Δημιουργός του δικού σο Κόσμου
που ΔΕ γνωρίζει τη συμβατική μέτρηση του Χρόνου
με τα γήινα ρολόγια χειρός ή τοίχου!!!!
Καλό μεσημεράκι... ΆΧΡΟΝΟ παντα!!!
Ευλογία, κατάρα... ποιος ξέρει...
ΑπάντησηΔιαγραφή...
Κι ο χρόνος, αχ.. αυτός ο χρόνος,
ο οποίος τελικά δεν είναι αυτός
που περνά...
εμείς είμαστε...
ξάγρυπνοι,
πικραμένοι...
και πες, και Δημιουργοί...
...
Η μόνη παρηγοριά...;
μια μέρα,
δίχως νύχτα...
...
Καλή εβδομάδα...
ξύλινος ιππότης με ξύλινο σπαθί;
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσοχή στις πυρκαγιές!!
άμα σερνόταν ο δείκτης στο καναβάτσο του ρολογιού, θα σήμαινε πως ηττήθηκε ο χρόνος;
ΑπάντησηΔιαγραφήSummertime Blues
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις φωτιές πρέπει να τις προσέχουμε όλοι,
είτε είμαστε από ξύλο είτε από σίδερο...
...
Δυστυχώς ο χρόνος είναι ανίκητος,
και όπως ξέρουμε και σχετικός...
Το σύρσιμο πάνω στον καμβά είναι ο πόνος και τα σημάδια που αφήνει πίσω του...
Κάποιες φορές αυτά τα σημάδια τα βαφτίζουμε και Τέχνη...