Τα χέρια μες στο σκοτάδι
απλώνω μήπως σε πιάσω
κι όσο τα χέρια είν’ αδειανά
παλεύω να σε ξεχάσω
Κοιτάζω μες στον καθρέπτη
και η εικόνα μοιάζει μισή
σφίγγω τα χέρια, κάνω μια ευχή
πίσω να έρθεις εσύ
Ζητάω μόνο μια μέρα,
μια μέρα όλη δικιά σου
όπως τα χρόνια που έφυγαν
και ήμουν στην αγκαλιά σου
όπως τότε που ξύπναγα
μονάχα απ’ τα φιλιά σου
και τα ταξίδια που έκανα
ήτανε στα όνειρα σου
Άραγε μένεις μονάχη;
άραγε τώρα φοβάσαι;
Εγώ καρδιά μου θα ‘μαι εδώ,
μονάχ’ αυτό να θυμάσαι…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Θυμάμαι όσα είχες πει - Κίτρινα Ποδήλατα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου