Στο σταυροδρόμι κάθομαι
και περιμένω…
Περιμένω να φανείς εσύ,
μα αργείς…
Κόσμος περνά,
καθένας στον προορισμό του,
άλλος πάει στη δουλειά,
άλλος γυρνά,
κάποιος άλλος φεύγει γιατί τον
περιμένουν…
Αυτοκίνητα περνούν, τρακτέρ,
μηχανάκια – και ας είναι
αρχές Νοέμβρη.
Κάποιος προτιμά να περπατήσει,
και να απολαύσει την διαδρομή…
Μονάχα εγώ,
απέμεινα εδώ,
περιμένοντάς σε…
Μα ‘συ αργείς…
Σούρουπο και η μοναξιά
μονάχα, ναι, αυτή, εφάνη…
Έστριψε στο σταυροδρόμι.
Με είδε.
Άνοιξε την πόρτα του αυτό-
κινήτου και μπήκε μέσα…
Έστω, λίγη συντροφιά να μου
κάνει αυτή…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου