Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Δεν θα ‘μουν εδώ




        Πως ν’ αγγίξω, πες μου,
ότι δεν άγγιξα ποτέ μου;
Σε ποιον ουρανό σου να πετάξω
αγάπες άπιαστες
μπροστά σου για να φέρω;

          Μα αν κρατούσα τα κλειδιά
και τα φτερά μου χτυπούσαν,
δεν θα ‘μουν εδώ,
δεν θα ‘μουν εδώ.
Ζεϊμπέκικο δεν θα χόρευα,
κι ούτε το χαρτί
να το σκαλίζω
θα μπορούσα.
Να γλεντούσα κάθε μέρα
με τον πόνο και τη μοναξιά
αντάμα,
μ’ ένα θνητό κι αθάνατο
κρασί
δεν θα μπορούσα
αν η φωτιά
δεν μ’ άγγιζε… δεν μ’ έκαιγε…

          Μα πες μου ποιον άνεμο
στο παραθύρι σου να στείλω;
Ποιον χειμώνα να ‘ρθω,
πες μου,
και να σου κλέψω;

          Κι αν είχα τους ασκούς
και χανόμουν στα καλοκαίρια,
τα νωθρά μου,
δεν θα ‘μουν εδώ,
δεν θα ‘μουν εδώ.
Τα χείλη δεν θα ‘λεγαν προσευχές,
κι η ανάσα
δεν θα κόμπιαζε
στην κάθε αναπνοή.
Η κάθε βραδιά
δεν θα ‘ταν σύντροφος
σαν φίλος γνώριμος,
αγαπημένος,
μέχρι και την κάθε αυγή
να μου συστήνει… να μου μαθαίνει…

          Κι αν του ρολογιού
τους δείκτες
φίλαγα
κι ήμουν όνειρο
κι απάτη
μες στα δυο μου μάτια,
ούτε θα ‘ξερα
τι είναι πόνος,
τι είναι αγάπη,
και τι είναι δάκρυ
που κυλά
κι ούτε μια φλόγα
να μην σβήνει…

          Κι αν έσπαγα
τις φυλακές
κι ο Βαρδάρης
μαζί μ’ εμένα πήγαινε
κι εμένα ακολουθούσε,
καπετάνιος
σ’ ένα νησί – καράβι,
δεν θα ‘μουν εδώ,
δεν θα ‘μουν εγώ…


© copyright, ανδρέας λισσόβας

Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι - "Το Μινόρε της Αυγής"

Από το Καφέ Αμάν το ίδιο τραγούδι...

10 σχόλια:

  1. Πανέμορφο ρε φίλε!Ελπίζω να πηγαίνει σε κάποιας τα αυτιά γιατί είναι κρίμα να μείνει μόνο του.

    Πως πας;καιρό είχες να κάνεις ανάρτηση.
    Συνεχίζετε την καλή δουλειά (ξέρεις) η σταματήσατε;

    Σε χαιρετώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Έντι!
      Όλο και κάπου πηγαίνουν αυτά που γράφω...
      ...
      Είχα πάει για διακοπές στο χωριό μου και γύρισα το Σάββατο το απόγευμα. Κι αυτό π.χ. το ποίημα το έχω γράψει τον Αύγουστο που πέρασε, δεν το έγραψα τώρα.
      Άλλωστε τώρα κολυμπώ σε άλλα νερά... Και όποτε μας έρθει κανένα, συνεχίζουμε, όπως ξέρεις. Είδα λίγο το τελευταίο ποίημα που έγραψες και βρίσκεσαι σε καλό δρόμο! Θα έρθει κι από μόνο του, άλλωστε, οπότε μην σε πιάσει καμιά βιασύνη! Κι εμείς εδώ όποτε μας έρθει το πάμε...
      ...
      Καλό απόγευμα και καλή βδομάδα να έχεις!

      Διαγραφή
  2. ΚΑΛΩΣΤΟΝ..ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ..ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΟΥ..ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΜΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς σας βρήκα δελφινάκι μου!
      Αληθώς ο Κύριος!
      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
      ...
      Όσο για την γιορτή της μητέρας το ξέχασα χτες...
      ...
      Καλό απόγευμα εύχομαι!

      Διαγραφή
  3. Μια μεγάλη (και ειλικρινέστατη) υπόκλιση!!!
    Με "πήρες" μαζί σου... Χάθηκα στις λέξεις και τις εικόνες σου...
    Καλή συνέχεια, Ανδρέα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Γιάννα μου, για τα καλά σου λόγια!
      Πιστεύω όμως ότι έχω πολλά κενά ακόμη, και σημεία που πρέπει να βελτιωθώ...
      ...
      Καλό απόγευμα εύχομαι!

      Διαγραφή
  4. Μεσα στους ποθους των ερωτων
    χανεται ο προορισμος!

    Καλημερολουλουδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Μα πες μου ποιον άνεμο
    στο παραθύρι σου να στείλω;
    Ποιον χειμώνα να ‘ρθω,
    πες μου,
    και να σου κλέψω;"

    Σοροκάδα η Όστρια σε κάποιο χειμώνα του κάποτε
    στείλε εσύ και το παραθύρι θε να 'ναι ανοιχτό....

    Φιλιά Ξύλινε μου..!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είτε είναι η Όστρια,
      είτε είναι ο Βοριάς,
      ακόμη κι αν είναι ο Απηλιώτης
      ή ο Ζέφυρος,
      αν είναι ανοιχτό
      το παραθύρι,
      όλα θε να γένουν
      πολύ πιο εύκολα...
      ...
      Ένα όμορφο απόγευμα να 'χεις αοράτη μου!

      Διαγραφή

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...