Νύχτα…, σκοτάδι…
Λίγο φως στην πόλη, στα στενά δρομάκια…
Σπίτια σκοτεινά…, κρύα…, απόμακρα… - μόνο ένα μπαρ…
Μόνο ένα μπαρ αριστερά…, μόνο του…
Μόνο ένα μπαρ με φως…
…
Έξω από το μπαρ παρκαρισμένα μηχανάκια και μοτοσικλέτες…
«Τι είναι αυτό που κάνει ένα αγόρι άντρα;»
Ένας έφηβος μόλις έχει έρθει και κατεβαίνει απ’ το μηχανάκι..., την μοτοσικλέτα… - δεν έχει σημασία όπως και να τον λένε και αυτόν και την μοτοσικλέτα…
Ο δρόμος έρημος μέσα στην πόλη…
Ο έφηβος μπαίνει στο μπαρ…
Γυναίκες τριγύρω… γυναίκες παντού…, άψυχες, άυλες…
Γυναίκες έτοιμες για την νέα και φρέσκια τους βορά…
«οι γυναίκες;»
…
Στην άλλη άκρη του μπαρ ένα άδειο τραπέζι…
Ο έφηβος προχωράει προς το άδειο τραπέζι…, φοβισμένος… σκυφτός…
Η παρουσία του είναι πλέον αντιληπτή… - Και θα είναι αντιληπτή.
Κάθεται στο τραπέζι…
Σηκώνει το χέρι στον σερβιτόρο: -Ένα ουίσκι με πάγο.
«το ποτό;»
…
Μία γυναίκα έρχεται δίπλα του…
Του ψιθυρίζει κάτι στο αυτί… κάτι…
Ο έφηβος χαμογελάει διστακτικά…
Το ποτό έφτασε…
Η γυναίκα απομακρύνεται και κάθεται απέναντί του…
Ο έφηβος βγάζει από την τσέπη του σακακιού του ένα πακέτο τσιγάρα και έναν αναπτήρα…
Ανάβει ένα τσιγάρο και το βάζει στο στόμα του… - Αλλά δεν καπνίζει.
«το τσιγάρο;»
…
Ο έφηβος κοιτάει την γυναίκα απέναντί του και της κλείνει το μάτι.
Σβήνει το τσιγάρο.
Χύνει το ποτό στο πάτωμα.
«τελικά είναι κάτι παραπάνω…»
…
Ο έφηβος σηκώνεται και κατευθύνεται προς την έξοδο.
Κοιτάει τις γυναίκες μία-μία…
Συνεχίζει προς την έξοδο με το κεφάλι ψηλά…
Τις αγνοεί…
Βγαίνει απ’ το μπαρ… και φεύγει με τα πόδια…
«τελικά είναι κάτι παραπάνω.»
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου