Βγαίνοντας απ’ το δωμάτιο, γύρισα και σε κοίταξα…
Ήσουν θλιμμένη…
Καθόσουν δίπλα στο παράθυρο, κοιτάζοντας με όπως έφευγα.
Χαμήλωσα το βλέμμα…, γιατί ντράπηκα.
Ντράπηκα γιατί δεν βρήκα λόγια και λέξεις για να
σου πω…
Να σου πω τι ήθελα…
…και τι θέλω.
Δεν είπες τίποτα, ούτε εσύ.
Με άφησες…
Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω.
Ο ήχος της πόρτας που έκλεισε πίσω μου,
με ξύπνησε.
Άνοιξα τα μάτια μου.
Βρισκόμουν στο κρεβάτι μου, βράδυ.
Ήταν ένα όνειρο…
ένα γλυκό και όμορφο καλοκαιρινό όνειρο…
Κι εσύ ήσουν ένα όνειρο
αλλά δυστυχώς ξύπνησα και έφυγες…
© copyright, ανδρέας λισσόβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου