Πόσο τις μισώ αυτές τις στιγμές...
τις φουρτούνες αυτές, της σιωπής,
που σαν καράβι δέχομαι
όλα τα χτυπήματα των κυμάτων,
που ο αέρας λυσσομανά
και σκίζει τα πανιά μου.
σπάνε τα κατάρτια,
μένω στο έλεος,
των στιγμών αυτών...
...
έρχεται η νηνεμία,
μετά,
και όπως και να 'μαι,
ένα ξέρω...
...
Άντεξα.
...
Ώρα για νέα ταξίδια...
© copyright, ανδρέας λισσόβας
(η ζωγραφιά είναι της μητέρας μου)
οι καπετάνιοι φαίνονται στις φουρτούνες...και όταν αντέχεις...νιώθεις μια γλυκιά περηφάνια...και κοιτάς την ηρεμία μετά τη φουρτούνα...και μαζεύεις ότι έμεινε σώο...!
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι, Αντρέα μου. σημασία έχει ν' αντέξεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήέστω και λαβωμένος.... μα ν' αντέξεις...
στο επόμενο ταξίδι ποιός ξέρει; η νηνεμία να σ' αγκαλιάσει μπορεί...
το σημαντικο ειναι οτι παντα ερχεται η νηνεμια. οταν περνουσα κι εγω τις δικες μου φουρτουνες, δεν το πιστευα, δεν ημουν σιγουρη οτι θα ηρεμησει καποια στιγμη η θαλασσα, αλλα και αν ηρεμουσε δεν ηξερα σε τι κατασταση θα με ειχε αφησει.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα και 'γω αντεξα και 'γω ειπα 'ωρα για νεα ταξιδια', και μετα απο τετοιες φουρτουνες, τα ταξιδια αυτα ειναι τα πιο ομορφα. αρκει να μη φοβασαι να βγεις στα ανοιχτα επειδη ειδες τι μπορει να σου κανει η θαλασσα..;)
http://www.youtube.com/watch?v=YSPoKuq0WQw
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι κάτω απο τον ίδιο Ουρανο ονειρευόμαστε..όλων μας η ψυχή είναι μάχιμη χρέος μας να αντεχουμε.
Όμορφο Σ/Κ εύχομαι ολόψυχα.!!
Δεν θα σου γράψω δικό μου σχόλιο, συμφωνώ με το ΑΕΡΙΚΟ σε ότι είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου και εύχομαι
ένα Καλό Σαββατοκύριακο με ...νηνεμία :))
όπως λέει και ο ποιητής
ΑπάντησηΔιαγραφήτα καράβια δεν είναι για τα λιμάνια
είναι για τις ανοικτές θάλασσες
πολλά ταξίδια εύχομαι και ας υπάρχει και φουρτούνα
nin@
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλάς για αυτή,
τη λοξή γραμμή στα χείλη,
η οποία είχε καιρό
να εμφανιστεί.
και καθώς στέκεσαι
στην πλώρη κοιτώντας
τη θάλασσα,
ψάχνεις τον Ποσειδώνα,
που φεύγει,
για ακόμη
μια φορά
ηττημένος...
μέχρι να ξανάρθει
και να ξαναφύγει...
...
και θα ξανάρθει
...
μα και θα ξαναφύγει...
Λύχνε
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα μας αγκαλιάζει
η νηνεμία...
κι όσο πιο μεγάλες φουρτούνες,
τόσο
πιο μεγάλες και οι αγκαλιές!
...
κι επειδή μετά την μπόρα
έρχεται νηνεμία,
και το αντίστροφο,
και αυτό δεν σταματά
ποτέ
ας είναι μεγάλες οι μπόρες
για να είναι μεγαλύτερη
και η νηνεμία!
Φανή
ΑπάντησηΔιαγραφήπροτιμώ να σεργιανίζω
με το μικρό μου καραβάκι
στην ανοιχτή τη θάλασσα
και να βρίσκω νησιά,
πατρίδες ξένες,
χώρες άγνωστες
παρά να στέκομαι
στο λιμάνι
δίχως να κάνω τίποτε...
...
κι οι φουρτούνες από μόνες τους, άλλωστε,
ταξίδια είναι κι αυτές...
Αερικό
ΑπάντησηΔιαγραφήνομίζω,
πως η κάθε μάνα
θα ήθελε
να το ακούσει αυτό...
...
αλλά και οι ίδιοι
πρέπει
να το λέμε στους εαυτούς μας!
...
Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο επίσης αερικό μου!
Levina
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι έχει απόλυτο δίκιο...!
είναι χρέος μας να αντέχουμε!
...
Πολλά φιλιά και να έχεις και 'συ Λεβίνα μου ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Βάσω
ΑπάντησηΔιαγραφήψυχής γενναίας η σκέψη αυτή!
...
όπως προείπα πιο πάνω,
κι οι φουρτούνες οι ίδιες
ταξίδια είναι κι από μόνες τους!
Οι γενναίοι δεν σταματούν μπροστά στις θαλασσοταραχές...ακόμα και με μια βάρκα θα ταξιδέψουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓερό σκαρί η ψυχή σου,πάντα θ'αντέχει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τα πανιά που χάθηκαν στου καιρού την μανία,θα υφάνεις άλλα με τα όνειρα σου..
Να ταξιδεύεις πάντα σου εύχομαι σε γαλήνιες θάλασσες..
Dark13Sun
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι όπως μου το λες,
δημήτρη μου,
καταλαβαίνω πως
κάτι παραπάνω θα έχεις δει...
NOSTOS
ΑπάντησηΔιαγραφήΓερό σκαρί η ψύχη μας, θες να πεις,
φίλε μου!
όλο και κάπου θα ξαναβρούμε
καινούργια πανιά...
...
κι επειδή τις μπόρες,
να τις αποφύγουμε
δεν μπορούμε,
εγώ θα σου ευχηθώ,
στην ψυχή σου
πάντα να υπάρχει
γαλήνη και ηρεμία!
...τι να πω κι εγώ....όλα τα παραπάνω μαζί....με κάλυψαν οι προηγούμενοι!!!τελικά είδα ότι όλοι μας ή έχουμε περάσει ή περνάμε τις φουρτούνες.... όπως αναφέρω κ στη δική μου ανάρτηση αν διάβασες (σύμπτωση κ εγώ για ταξίδια γράφω..)οι φουρτούνες είναι οι δυσκολίες που πρέπει ν αντιμετωπίσουμε στη ζωή μας κ μερικές φορές ίσως να είναι αναγκαίες για να μας δώσουν τη δύναμη που δικαιούμαστε για να ζήσουμε...!!Μια όμορφη κ γαλήνια Κυριακή σου εύχομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήάγγελε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόλοι στην ίδια Θάλασσα
σεργιανίζουμε,
με τις βαρκούλες,
με τα καραβάκια μας...
όλους οι ίδιες φουρτούνες
μας χτυπάν,
οι ίδιες μπόρες,
οι ίδιες καταιγίδες!
...
κι ας έχει ο καθείς
διαφορετική πορεία,
όλοι τον ίδιο
προορισμό έχουμε...
κι αλίμονο σε όποιον το ξεχνά!
...
Επίσης να περάσεις ήρεμα και όμορφα την Κυριακή άγγελε μου!
Η Ιθακη κοντα ειναι φιλε ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ άνθρωπος πολλά μπορεί ν'αντέξει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό ατσάλι και δύναμη Θεού είναι καμωμένος...το ξέρω...
Πειραζει που δε θέλω να το διαπιστώσω με τον "δύσκολο" τρόπο?
Φιλιά Ανδρέα μου και καλή βδομάδα!
ΜΑΓΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω ακόμη δρόμο, φίλε μου...
ΛΙΑΚΑΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήο άνθρωπος όλα μπορεί
να τα αντέξει...
και οι φουρτούνες,
ακόμη,
στα μέτρα του σταλμένες
είναι απ' το Θεό...
δοκιμασίες...
...
και κάποιοι, επίσης,
που "αποφεύγουν" τις μπόρες
και περνούν από δίπλα,
δεν σημαίνει πως είναι
δειλοί,
μα καπεταναίοι σπουδαίοι
είναι...
...
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ Λιακάδα μου,
και μια εβδομάδα ακόμη καλύτερη!
"Η ψυχη ειναι ενας ωκεανος,σε καθε φουρτουνα πρεπει να εισαι καλος καπετανιος κ να κρατας γερα τιμονι σε οτι φουρτουνα κ αν συναντησεις ..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντα ομορφα ταξιδια ψυχης ευχομαι Ιπποτη μου και να μου προσεχεις,φιλια!!
Melodia
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το ξεχνώ!!!
το θυμάμαι...
...
αλλά είναι ωραία η θάλασσα,
κι ας έχει μπόρες...
http://www.youtube.com/watch?v=WtoZv8n-n1g&feature=channel_video_title
...
Και 'συ γλυκιά μου μελωδία να έχεις αξέχαστα και ονειρεμένα ταξίδια!
(Δεν ξέρω αν το θυμάσαι,αλλά το είχες γράψει και σε μια δική μου δημοσίευση..)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να έχει αυτοί οι στίχοι με κάνουν να "ταρακουνιέμαι" ολόκληρος κι ας μην λυσσομανά ο αέρας,με κάνουν να σταθώ στην πλώρη κι ας τα κύματα να ορμούν πάνω στο σάπιο καραβάκι μου..Ετοιμάσου λοιπόν έχεις ακόμα πολλά να δεις & να μάθεις!!!Καλά ταξίδια!!
φίλε μου, έχεις δίκιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο είχα αναρτήσει πρώτα σε μια δική σου ανάρτηση!
το είχα γράψει και ταίριαζε το νόημα στα λόγια σου και την μπόρα που είχες!
Θα μου επιτρέψεις να στο αφιερώσω ολόψυχα, μιας και το Πέλαγος είσαι εσύ φίλε μου, και μην φοβάσαι τίποτε...
...
και βεβαίως θα διορθώσω και το λάθος μου!
Μην σε σταματά τίποτε φίλε μου,
ειλικρινά!
ΤΙΠΟΤΕ!
Σ'ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά!!Δεν φαντάζεσαι πόσο βλάκας είμαι??..Δεν ξέρω πως τα κατάφερα,αλλά μάλλον δεν κοίταξα καν το τίτλο,οταν χτες έκανα τον σχολιασμό μου :p..Είναι πολύ σημαντικό που μου το αφιερώνεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνδρέα,είναι μαγικό,το οτι το φτωχό περιεχόμενο του μπλογκ μου & κάποιες σκέψεις μου αποτελούν ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ για σένα να ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΕΙΣ!!Σε χαιρετώ & θα φροντίσω να συνεχίσω(άλλωστε σε μια άλλη ανάρτηση μου είχα αναφερθεί..)!!
Υ.Γ:Oχι,δεν χρειάζεται να μου πεις οτι θα διορθώσεις το λάθος σου(άραγε σε ποιο αναφέρεσαι??..)Απλά "προχώρα","χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία"!!!
Όχι, πραγματικά, φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ έσφαλα!
Τον τίτλο τον άλλαξα έπειτα,
γιατί είχα ξεχάσει
ότι το έγραψα σε 'σένα.
Το είχα σε χαρτί,
και όταν το ξανάδα
σκέφτηκα να το αναρτήσω,
και δεν θυμόμουν
ότι το είχα βάλει στην
ανάρτηση σου!
Και καλά έκανες και μου το είπες!
...
Σε ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια!
...
"Προχώρα... χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία"
αυτή η πρόταση με συγκλόνισε!
θα την χρησιμοποιήσω και θα την βάλω στο μπλοκ μου...
...
Ένα όμορφο βράδυ να έχεις φίλε μου!